Bapak tuan, masihkah ingat dengan janji?
Bapak tuan,
masihkah ingat dengan amplop-amplop putih itu?
Bapak tuan,
masihkah ingat panggung-panggung meriah itu?
Bapak tuan,
masihkah ingat lagu-lagu koplo yang kau putar itu?
Bapak tuan,
masihkah ingat orasi-orasi miskin arti itu?
Bapak tuan , masihkah
ingat kaos-kaos sablon murahan itu?
Bapak tuan,
masihkah ingat aroma kecut penuh peluh itu?
Bapak tuan,
masihkah ingat wajah-wajah yang kau bodohi?
Bapak tuan,
masihkah ingat berbungkus nasi yang kau beri?
Bapak tuan,
masihkah? Masihkah?
Ibu nyonya,
masihkah ingat ibu-ibu dekil berdaster sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah ingat menor rupa dandanmu sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah ingat ibu-ibu yang menyanjung rupa palsumu sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah ingat obat-obatan yang kau bayar sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah ingat becek lumpur pasar sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah ingat kecipak amis yang tak kau hiraukan sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah ingat tangan najis yang kau anggap suci sore tadi?
Ibu nyonya,
masihkah? Masihkah?
Bapak, tuan. Ibu,
nyonya. Masihkah ingat?
Kini mereka
telah mati, sekian, dan terimakasih.
Dien
Iqbal
Jakarta,
22 Juni 2013, 11:35 PM
Free Template Blogger collection template Hot Deals SEO
0 komentar:
Posting Komentar